نگهداری از گیاه پتوس

طبقه بندی گیاهان

سلسله گیاهی شامل نباتات متنوعی است که انسان از زمان های قدیم برای بهره برداری بهتر،
اقدام به دسته بندی آنها کرده است. دانشمندان این طبقه بندی را طی سالیان متمادی با معیارهای مختلفی صورت داده اند. یکی از این تقسیم بندی ها، طبقه بندی علمی است که در آن،شباهت ها و اختلاف های ظاهری و ساختمانی گیاهان مبنای تقسیم بندی گیاهان است و در منابع علمی استفاده میشود.در طبقه بندی گیاهان باغبانی، معیارهای متفاوتی استفاده شده است: طول عمر، محل پرورش و دیگر عوامل مؤثر در رشد گیاه.
طبقه بندی گیاهان بر اساس
طول عمر
1. گیاهان یکساله: گیاهانی هستند که دوره رشد آنها از کاشت بذر تا گل دهی و تولید بذر، یک سال طول می کشد. گل اطلسی و مینا و بسیاری از گل های باغچه از این گروه هستند.
۲. گیاهان دوساله: طول دوره رشد این گیاهان از کاشت بذر تا گل دهی و تولید بذر، دو سال طول می کشد. این گروه از گیاهان معمولا در سال اول، رشد رویشی دارند و در سال دوم، گل و بذر تولید می کنند. از جمله این گیاهان می توان به شب بو و قرنفل اشاره کرد.
٣. گیاهان چندساله: طول مدت عمر این گیاهان بیش از دو سال است و گیاهان دائمی محسوب می شوند. اکثر گیاهان آپارتمانی جزو این گروه از گیاهان باغبانی هستند.

طبقه بندی گیاهان زینتی بر اساس محل پرورش

1. گیاهان باغچه ای و فضای آزاد: این گروه از گیاهان به علت مقاومت در برابر عوامل محیطی فضای آزاد، در باغچه کشت می شوند. این گیاهان به دو دسته گیاهان چوبی و علفی تقسیم بندی می شوند و آنها نیز در دسته های متعددی قرار می گیرند. گیاهان متعددی از جمله بنفشه فرنگی، رعنا زیبا و جعفری در این گروه هستند.
۲. گیاهان گلخانه ای: این گیاهان تحمل تغییرات زیاد عوامل محیطی از قبیل دما و نور را ندارند و برای رشد مناسب، در گلخانه یا محل هایی که تغییرات عوامل محیطی در آنجا کمتر است مانند آپارتمان ها، نگهداری می شوند. این گروه از گیاهان به دسته های مختلفی تقسیم می شوند که گل ها و گیاهان درون خانه ای (آپارتمانی) یکی از این دسته هاست. گل ها و گیاهان آپارتمانی تنوع زیادی داشته، دو گروه عمده دارند:
فصل دوم : آشنایی با عوامل محیطی مؤثر در رشد گیاهان
در رشد گیاهان، عوامل متعددی دخالت دارد. این عوامل شامل دو دسته عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی است. عوامل ارثی بیانگر استعدادهای بالقوه گیاه است و عوامل محیطی زمینه بروز این استعدادها را فراهم می کند. در صورتی که عوامل محیطی شناسایی و به مقدار لازم
برای گیاه فراهم شود، رشد گیاه حداکثر خواهد بود. عوامل محیطی مؤثر بر رشد گیاهان عبارت است از:

نور، دما، آب، رطوبت نسبی هوا و خاک. به طور مختصر به این عوامل اشاره می شود:
نور
نوعی انرژی است که از خورشید ساطع می شود و برای اعمال حیاتی گیاه همانند فتوسنتز لازم است. اگرچه نور نقش مهمی در رشد گیاه بر عهده دارد، اشعه مستقیم آن برای اکثر گیاهان آپارتمانی مضر است. عکس العمل گیاه نسبت به نور از سه جنبه شدت نور، طول مدت تابش و نورگرایی بررسی می شود. گیاهان از نظر عکس العمل به هر کدام از این جنبه ها به گروههای مختلفی تقسیم می شوند که در اینجا به تقسیم بندی آنها از نظر شدت نور و طول مدت تابش می پردازیم. گیاهان از نظر شدت تابش نور به سه دسته تقسیم می شوند: 1. گیاهان سایه دوست: این گیاهان به نور مستقیم آفتاب نیاز ندارند؛ بلکه نیازمند شدت نور بین _
۲۵ تا ۵۰ درصد نور طبیعی هستند. گل هایی مانند سرخس،بن سای فیکوس، پتوس و عشقه یا پاپیتال از جمله این گیاهان هستند. این گونه گیاهان را می توان با فاصله کمی از پنجره های رو به شمال پرورش داد.
۲. گیاهان آفتاب دوست: این گیاهان برای رشد مناسب، به شدت نوری معادل ۱۰۰درصد نور طبیعی احتیاج دارند. کاکتوس ها، گیاهان گوشتی و رز جزو این گروه محسوب می شوند. این گونه گیاهان را باید با فاصله کمی از پنجره های رو به جنوب که بدون پرده هستند، قرار داد. ٣. گیاهان سایه آفتاب دوست: نور غیرمستقیم آفتاب نیاز نوری آنها را برطرف می کند. گیاهانی مثل حسن یوسف، سجافی، دراسنا و خورشیدی در این دسته قرار می گیرند. این گونه گیاهان را باید در منازل در کنار پنجره های شرقی یا غربی قرار داد. تقسیم بندی گیاهان از نظر طول مدت تابش نور خورشید این چنین است:

1. گیاهان روز کوتاه: این گیاهان برای گل دهی به کمتر از ۱۲ ساعت روشنایی در شبانه روز نیازمندند. از جمله گیاهان این گروه می توان به داوودی، آزالیا و سیکلامن اشاره کرد.

۲. گیاهان روزبلند: گل دهی در این گیاهان در روزهای بلند که طول دوره روشنایی، حداقل ۱۴ ساعت در شبانه روز باشد، اتفاق می افتد. هورتانسيا، آلاماندا و اطلسی در این دسته قرار می گیرند.

٣. گیاهان بی تفاوت: تشکیل گل در این گیاهان تابع طول روز نیست. بنفشه آفریقایی، گاردنیا وآبوتیلون از جمله این گیاهان هستند.
دما
دما یکی از عوامل مهم مؤثر در رشد گیاهان است که در اعمال مختلف گیاه از قبیل فتوسنتز، تنفس، گلدهی و رنگ برگها تأثیر می گذارد. گیاهان آپارتمانی از نظر نیاز دمایی به سه گروه تقسیم می شوند:

1. گیاهانی که به هوای خنک نیاز دارند. دمای لازم برای رشد آنها حداقل ۵ تا ۸ درجه و حداکثر ۱۶ درجه سانتی گراد است. آروکاریا، آکوبا، سجافی و بنفشه از جمله این گیاهان محسوب می شود.

۲. گیاهانی که به هوای معتدل نیاز دارند. حداقل دمای لازم برای رشد آنها ۱۰ تا ۱۳ درجه و حداکثر ۲۱ درجه سانتی گراد است. هورتانسیا، آزالیا، برگ عبایی، مارچوبه، فیلودندرون و کالادیوم در این گروه قرار دارند.
٣. گیاهانی که به هوای گرم نیاز دارند. حداقل دما برای رشد این گیاهان ۱۶ درجه و حداکثر۳۰ درجه سانتی گراد است. کاکتوس ها، آنتوریوم، دیفن باخیا، گلوکسینا و کروتن از این گروه محسوب می شوند.
گیاه مواد معدنی ضروری خود را به شکل محلول در آب توسط ریشه جذب می کند. بخش اعظم اندام های گیاهی از آب تشکیل شده است و در صورتی که گیاه با کمبود آب مواجه شود، شادابی خود را از دست میدهد و از بین می رود. در مقابل، دادن آب زیاد به گیاه موجب بروز کمبود اکسیژن در محیط ریشه گیاه می شود و پوسیدگی ریشه و از بین رفتن گیاه را در پی خواهد داشت. همچنین کیفیت آب و میزان املاح موجود در آن نیز در گیاه تأثیر می گذارد. اینکه چه مقدار و در چه فاصله زمانی به گیاه آب بدهیم، نسبت به نوع گیاه متفاوت است که بعدا به آن اشاره خواهیم کرد.
گیاهان از نظر مقدار آب لازم به گروه های زیر تقیسم می شوند:

1. گیاهانی که به آب زیاد نیاز دارند. این گیاهان به مقدار آب زیادی نیاز دارند و بستر کاشت آنها باید همیشه مرطوب باشد. از جمله این گیاهان میتوان به نخل مرداب، کروتن، مارانتا، برخی از انواع دراسنا، هورتانسیا و سرخس اشاره کرد.

۲. گیاهان با نیاز آبی متوسط: این گروه از گیاهان می توانند خشکی را تا حدودی تحمل کنند و سطح خاک گلدان اگر خشک شود، صدمه نمی بینند؛ اما این خشکی نباید طولانی باشد. آروکاریا، بگونیا، پتوس، شفلرا، پپرومیا، بنفشه آفریقایی و فیکوس ها در این دسته از گیاهان قرار دارند.

٣. گیاهان مقاوم به خشکی: برای این گیاهان، پس از خشک شدن کامل خاک، آبیاری صورت می گیرد. البته تأخیر زیاد در آبیاری، به گیاه صدمه می زند. انواع کاکتوس، سانسوریا، یوکا، سدم و گیاهان گوشتی جزو این گروه از گیاهان محسوب می شوند.

رطوبت نسبی هوا
درصدی از رطوبت که در درجه حرارت و فشار مشخص در هوا وجود دارد، رطوبت نسبی نامیده می شود. هر چه این میزان کمتر باشد، میزان تبخیر و تعرق از گیاه و سطح خاک افزایش می یابد. گیاهان آپارتمانی از نظر نیاز به رطوبت نسبی هوا، به سه دسته تقسیم می شوند: 1. گیاهانی که نیاز زیادی به رطوبت هوا دارند. این گیاهان به رطوبت نسبی ۷۵ درصد و بیشتر نیاز دارند. از جمله این گیاهان می توان به سرخس، بنفشه آفریقایی، آگلونما، کروتن، آروکاریا، کالادیوم و فیلودندرون اشاره کرد. ۲. گیاهانی که نیاز متوسطی به رطوبت هوا دارند: برای رشد مناسب این گیاهان، رطوبت نسبی هوا باید حداقل در حدود ۵۰ درصد باشد. اینها نمونه هایی از این گیاهان هستند: برگ بیدی، سیکلامن، مارچوبه و فیتونیا. ٣. گیاهانی که نیاز کمی به رطوبت نسبی هوا دارند. این گیاهان رطوبت نسبی اندک تا ۲۵ درصد را تحمل می کنند. برخی از این گیاهان عبارت اند از کاکتوسها، برگ انجیری و گیاهان گوشتی.

بستن
مقایسه