مدیریت درختان باغ : 

مدیریت درختان میوه،میزان مراقبت از نهال های غرس شده طی ۵ سال اول جهت استقرار این گیاهان حائز اهمیت است . بیشترین مشکلاتی که جهت عدم دسترسی به موفقیت در احداث باغات جدید وقوع می یابند، بواسطه غفلت و یا عدم مدیریت بهینه می باشند زیرا شناسایی بموقع مشکلات در اوایل بروز آنها می تواند به رفع سریعش بینجامد . نهال غرس شده را باید بموقع آبیاری نمود ، با نرده هایی محافظت کرد و با قیم محکم ساخت . همچنین وضعیت قیم ها را باید مرتبا وارسی نمود تا گره ها مانع رشد طبیعی نهال ها نشوند . علف های هرز باغات جدید را باید بخوبی کنترل کرد و آنها را بموقع موور زد . هرس کردن (pruning بموقع باغات باعث فرم دهی مناسب درختان و افزایش رشدشان می شود چنانکه نهایتا به شکل گیری درختانی سالم و شاداب با شاخه های ستبر منجر می گردد
مراحل مختلف کاشت درختان میوه :
فاز اول :
—- در این مرحله به حذف تمامی خارها ، بوته ها و جگن ها از محوطه مورد نظر اقدام می شود سپسگراس های باقیمانده را کوتاه می کنند . مهمترین عملیات داشت در سال اول پس از کاشت عبارت از آبیاری ، هرس کردن ، موورزدن فواصل بین درختان و کنترل علف های هرز اطراف درختان می باشند . در صورتیکه پشته ها و یا مرزهایی در سطح باغ ایجاد می شوند ، باید نهال ها را در بخش های جنوبی و یا شرقی پشته ها غرس کرد . باید گراس های سطح باغ را مرتبا کوتاه نمود ، فواصل لخت بین درختان را | بذر کاری کرد و علف های هرز اطراف درختان را به کنترل در آورد . در این مرحله می توان به کاشت در چاله های احداثی برای غرس درختان “به” (quince) و سیب های ریز (crab apple) مبادرت ورزید

— بنابراین قبل از غرس نهال های میوه ضروری است که نسبت به حذف علف های هرزی چون : کنگر وحشی و مرغ اقدام شود زیرا کنترل آنها پس از استقرار درختان بسیار دشوار می نماید . در این راستا ابتدا علف های هرز را با علف کش هایی نظیر راندآپ تیمار می دهند سپس علف های هرز خشک شده را زیر خاک می کنند
فاز دوم :

در این مرحله به کاشت نهال های گوجه سبز اقدام می شود . این نهال ها غالبأ کوتاهتر از درختان سیب رشد می یابند لذا نباید به کاشت آنها در نزدیکی دیوارها و ساختمان ها اقدام کرد. میوه های خوشگوار گوجه سبز قبل از برداشت سیب می رسند که آنها را می توان در آگوست و سپتامبر جمع آوری کرد . بخش های مرزی و روی حصارهای سیمی را می توان با بوته های توت سیاه (black berry) ، تمشک سیاه (Yaspberry) و یا درختان فندق (hazel) محفوظ و پنهان دارید (۲۴).
فاز سوم : — در این مرحله به تعیین مسیرهایی برای عبور و مرور می پردازند چنانکه قابلیت دسترسی و بازرسی تمامی سطوح باغ از این طریق فراهم گردد و امکان حمل وسایل کشاورزی و انتقال محصولات پس از برداشت با کامیون فراهم شود . درختان باغ در طی این مدت فرم دهی می شوند تا به شکل و شمایل مورد نظر دست یابند . معمولا هرس فرم دهی (formative pruning) یا تربیت کردن شکل درخت (training برای ایجاد تعادل ظاهری درختان میوه انجام می گیرد . هرس درختان سیب و گلابی را در طی ماه های زمستان (هرس خواب) ولی هرس درختان آلو را در ماه مه تا جولای (هرس سبز) انجام می دهند . هرس درختان میوه باید در تمامی طول زندگی آنان تداوم یابد . هر گونه غفلت و عدم دقت در هرس کردن درختان باعث ضرورت انجام کارهای بیشتر و دشوارتر در سال های آتی خواهد شد. ایده آل چنین است که درختانی با شاخه های قوی و بالاتر از سطح خاک داشته باشید
تا میوه های کافی و درشت بپرورانند و بتوانند آنها را تا مرحله رسیدگی کامل حفظ نمایند .
در ضمن هرس های فرم دهی سعی می شود تا از رشد طولی درختان میوه جلوگیری شود و فقط به پهنای آنها اضافه گردد . ایجاد حالت و فرم باز (open habit) باعث می شود که میوه ها دارای کیفیت
بهتری شوند . در این حالت درختان دارای ۸-۶ شاخه اصلی هستند که از تنه ستبر گیاه منشعب می گردند و هر ساله به ایجاد رشد رویشی جدید با جوانه های زایشی و رویشی مبادرت می ورزند
می تواند تا بیش از ۵۰ درصد از رشد درختان را در باغات جدید بکاهد و حتی در صورت تراكم نقطه ای شدید باعث مرگ درختان گردد. بدینگونه رقابت علف های هرز در باغات جدیدالاحداث می تواند سبب کاهش بقاء درختان گردد و رشد آنها را به تأخیر اندازد در حالیکه علف های هرز در باغات استقرار یافته دارای اثرات مستقیم کمتری بر سلامتی درختان و یا کیفیت محصول آنها هستند اما این قبیل گیاهان ناخواسته و مزاحم می توانند مشکلاتی را در روند برداشت محصول ایجاد کنند و یا بعنوان پناهگاه حشرات و جوندگانی واقع شوند که بر کمیت و کیفیت محصول تأثیر گذارند

—- علف های هرزی که بر سطح باغ رشد می یابند ، همچنین می توانند بعنوان منبع آلودگی بذور و یا پناهگاه بیماری ها و آفاتی گردند که بر گیاهان اراضی همجوار تأثیرات مضر بر جا می گذارند. نتایج بررسی چنین خساراتی بر لزوم کنترل علف های هرز باغات بعنوان بخشی از برنامه های مدیریت تولیدات باغی صحه می گذارند .

—- شناسایی و دسته بندی علف های هرز موجود در باغات بعنوان اولین گام در راه طراحی برنامه های مدیریت علف های هرز چنین جوامع گیاهی مطرح هستند که در این راه می توان از : کتب گیاهشناسی سیستماتیک ، سایت های انترنتی ، مراکز خدمات کشاورزی و افراد خبره بهره گرفت. شناسایی علف های هرز ، سیکل زندگی و ظرفیت های ازدیاد آنها از ضروریات کنترل علف های هرز در باغات هستند

— توجه داشته باشید که اسامی عمومی (common name) گل های آپارتمانی ممکن است متفاوت باشند و یا اینکه از یک نام مشابه برای چندین گیاه مختلف استفاده شود. بکارگیری همزمان اسامی علمی (لاتین) علف های هرز می توانند شما را در تشخیص درست گیاهان مورد مطالعه یاری رسانند

—- داشتن اطلاعات دقیق از بیولوژی و سیکل زندگی علف های هرز می تواند به باغداران و کارشناسان کمک نماید که تکنیک های مدیریت مؤثر علف های هرز را در حساس ترین مرحله رشد گیاهان ناخواسته برای بیشترین اثربخشی بکار گیرند. علف های هرز غالبا بیشترین حساسیت به کاربرد روش های مدیریتی را در ضمن مراحل ویژه ای از رشد و نمو خود بروز می دهند. علف های هرزی چون : گراس ها ، جگن ها و پهن برگ ها را براساس سیکل زندگی آنها دسته بندی می کنند چنانکه سیکل زندگی (life cycle) شامل : جوانه زنی ، رشد رویشی ، گلدهی ، بذردهی و سرانجام مرگ گیاهاه را در بر می گیرد
دسته بندی علف های هرز براساس سیکل زندگی : گیاهان هرز یکساله (annuals) : —- گیاهانی هستند که سیکل زندگی خود را طی یکسال به پایان می رسانند. تکثیر و گسترش این گیاهان منحصرا از طریق بذورشان می باشد . آنها با رشد کافی به دوره گلدهی می رسند سپس با تولید بذر می میرند

الف – گیاهان یکساله تابستانه (summer annuals) :

—- این گیاهان در بهار جوانه می زنند. آنها طی بهار و تابستان به رشدشان ادامه می دهند ولیکن سیکل زندگی خود را در پائیز همان سال پس از تولید بذر به پایان می رسانند . از جمله گیاهان یکساله تابستانه عبارتند از : سوروف بدون ریشک (junglerice) ، تورى (mare stail) ، تاج خروس (pigweed ، خارخسک (sandbur ) ، sprangletop ، شیخ بهار (kochia) ، پیچک صحرایی (morning glory) ، خارلته (Russian thistle) ، علف خرچنگ یکساله (crabgrass) و “علف دانه فنجانی” (South western cupgrass) .

ب – گیاهان یکساله زمستانه (Winter annuals) :

— گیاهانی که در پائیز سال اول جوانه می زنند . آنها سرتاسر زمستان را زنده می مانند و زندگی خود را در بهار آینده ادامه می دهند و سرانجام سیکل زندگی خود را در اواخر بهار تا اوایل تابستان پس از تولید بذر به انتها می رسانند . از جمله گیاهان یکساله زمستانه عبارتند از علف پشمکی سرپائین (downy brome) ، خاکشیر تلخ (London rocket)، کیسه کشیش ( shepherd ‘ s purse) ، خاکشیر شیرین (flixweed) ، علف پشمکی سر بالا (rescue grass) ، خاکشیر شیرین (tansy mustard)، “ترتیزک وحشی” (Virginia pepper Weed) و پنجه کلاغ (henbit) .

گیاهان هرز دو ساله (biennials) :

— گیاهانی هستند که برای تکمیل سیکل زندگی به دو سال زمان نیازمندند . این گیاهان نیز برای تکثیر و گسترش به بذورشان متکی هستند . این دسته از گیاهان پس جوانه زنی و در طی سال اول فقط به رشد رویشی می پردازند سپس بعد از طی زمستان و در بهار سال دوم متعاقب بذردهی خشک می شوند. از جمله گیاهان دو ساله عبارتند از : پنیرک (mallow)، خارمشک (musk thistle) ، پامچال شب (evening primrose)، “بوسير” یا “بنگ سفید” (common mullein) و هویج وحشی (Wild carrot) .

گیاهان هرز چندساله (perennials:

—- گیاهانی هستند که به رشد مکرر سالانه و تولید بذور مبادرت می ورزند. این گیاهان بیش از دو سال عمر می کنند. آنها از طریق بذور و قطعات رویشی نظیر : جوانه های ریشه (root buds) ، سرشاخه ها (crowns) ، ریزوم ها ، غده ها ، استولن ها ، پیازها و قطعاتی از تاج گیاه (crown) تکثیر می یابند . گیاهان هرزی چون ماشک (Vetch) و مرغ (quackgrass) نمونه های از چندساله های علفی هستند در حالیکه تمشک وحشی (bramble) از جمله چند ساله های خشبی محسوب می گردد. علف های هرز چندساله را بشرح زیر دسته بندی می کنند:

الف- چندساله های ساده (simple perennials) :

— این گیاهان قادر به گسترش زیرزمینی نیستند . آنها از طریق بذور ، جوانه های تاجی (crown buds) و قطعات ریشه ای (root segment) ازدیاد می یابند، بگونه ای که اگر ریشه های برخی از این علف های هرز را از طریق بریدن و یا شکستن به قطعاتی تقسیم نمایند آنگاه هر قطعه قادر به ایجاد | ریشه و ساقه بشکل گیاه جدید خواهد بود. این گروه شامل : قاصدک (dandelion) ، ترشک وحشی (curly dock) و قاشقک (plantain می باشد.

ب – چندساله های خزنده یا رونده (creeping perennials) :

— گیاهانی که علاوه بر بذور شان قادر به تکثیر غیر جنسی از طریق : استولن ها ، غده ها ، کورم ها، ریزوم ها و جوانه های ریشه ای هستند . این گروه از علف های هرز شامل 😐 پنجه مرغی (Bermuda grass) ، قیاق (Jhonson grass ، پیچک صحرایی (Fieldbind weed) ، اویارسلام ارغوانی (Purple nutsedge)، تاجریزی رونده (silverleaf nightshade) ، آفتابی وحشی (Texas blueweed و اویارسلام زرد (Yellow nutsedge) می باشند.