بنفشه آفریقایی

ژستریاسه GESNERIACEAE به آفریقای شرقی (تانزانیا) تعلق دارد. گفته شده این گیاه اول بار در سال ۱۸۹۲ توسط یک نظامی آلمانی به نام «سنت پل» در تانزانیا شناسایی شد، به همین دلیل نام سنت پلیا برای آن انتخاب گردید.
مشخصات ظاهری
اندازه گیاه در جنس های مختلف متفاوت است. رنگ گل هایش متنوع بوده و در طول سال گل میدهد.
مراقبت های لازم
نور
این گیاه بسیار دوستدار روشنایی است؛ در زمستان باید از نور کامل آفتاب بهره مند شود اما بهتر است در تابستان از تابش مستقیم آفتاب محافظت گردد. در صورتی که بخواهیم بنفشه آفریقاییرا در محیط سرپوشیده و کم نور پرورش دهیم می توانیم از لامپهای فلورسنت (مهتابی) استفاده کنیم، این لامپ ها باید در فاصله سی تا چهل سانتی متری گیاه نصب شوند. لازم نیست چراغها به طور مرتب روشن باشند، بلکه می توانید در ساعات مشخص چراغ ها را خاموش کنید. مزیت استفاده از نور مصنوعی نسبت به نور آفتاب اینست که برگها دچار سوختگی نخواهند شد.
آبیاری
در مورد مقدار آب و فاصله زمانی بین دو آبیاری عواملی چون نور، گرما، خاک، جنس و حجم گلدان و سن گیاه دخالت دارد. ریشه بنفشه آفریقایی نسبت به آب زیاد حساس است و دچار پوسیدگی می گردد. بنابراین بهتر است در مورد مقدار و دفعات آبیاری توجه بیشتری داشته باشید و این کار را با دقت و احتیاط کامل انجام دهید.

بهترین زمان برای آبیاری بنفشه آفریقایی موقعی است که خاک کاملا خشک شده و گیاه احتیاج زیادی به آب داشته باشد؛ اگر هنوز خاک خیس است به گیاه آب ندهید. با لمس کردن خاک می توانید از خشکی آن مطمئن شوید. مقدار آب در هر مرتبه آبیاری باید به اندازه ای باشد که آب از منفذ زیر گلدان خارج نشود.
از پاشیدن آب روی برگ های گیاه خودداری کنید.
یکی از روش هایی که امروزه برای آبیاری بنفشه آفریقایی مرسوم شده، استفاده از زیر گلدانی گود است. در این روش زیر گلدانی را از آب پر کنید، بعد از پانزده دقیقه آب از راه منفذ کف گلدان جذب خاک می گردد. بعد آب اضافی زیر گلدانی را خالی کنید.
خاک
برای پرورش بنفشه آفریقایی از خاکبرگ آماده استفاده کنید.
کود
در فصول گرم هر پانزده روز یک بار به وسیله غذاهای کمکی، گیاه را تقویت کنید.
تکثیر
برای ازدیاد بنفشه آفریقایی می توانید از سه روش کاشت بذر، قلمه برگ و تقسیم بوته استفاده کنید.
قلمه برگ
این یکی از بهترین و آسان ترین روشهای تکثیر بنفشه آفریقایی است. زمان مناسب برای این نوع تکثیر فصل تابستان است

در این روش ابتدا بهترین برگ ها را انتخاب کنید و آنها را با قیچی یا چاقو از انتهای دمبرگ بچینید.

برگ بریده شده را از ناحیه دمبرگ در آب قرار دهید تا ریشه دار شود.
قلمه ها را در خاک هم می توانید ریشه دار کنید. بهتر است قلمه ها را از قسمت میانی ساقه بردارید. مناسب ترین درجه حرارت برای ریشه زایی قلمه ها ۲۵ درجه سانتیگراد است.
قراردادن نایلون روی گلدانی که قلمه ها در آن کاشته شده اند موجب افزایش رطوبت نسبی می شود و به سرعت ریشه زایی کمک می کند.
در شرایط مناسب، قلمه برگ بعد از پانزده روز تا یک ماه دارای ریشه می شود.
تقسیم بوته
این روش راه ساده ای برای ازدیاد بنفشه آفریقایی است. زمانی که گیاه بنفشه آفریقایی رشد کافی کرد از کنار بوته، پاجوش های کوچکی رشد می کند که می توانید از آنها برای ازدیاد گیاه استفاده
کنید.
کاشت بذر
– با استفاده از نور مصنوعی و تنظیم درجه حرارت مناسب می توان در هر زمانی به کاشت بذر اقدام کرد.
برای کاشت بذر در شرایط مصنوعی، درجه حرارت را روی ۲۵ – ۲۰ درجه سانتیگراد تنظیم نمایید و روزانه به مدت دوازده ساعت چراغ ها را روشن کنید. همه روزه قدری آب روی خاک اسپری کنید.

عوارض و حساسیتها
بنفشه آفریقایی نسبت به خیس بودن برگها حساسیت دارد و نباید آب روی برگهایش پاشیده شود. در صورتی که حجم گلدان بزرگ باشد یا خاک از مواد غذایی کافی برخوردار نگردد، گیاه گل
نمی دهد یا این که گلها ریز و کوچک می مانند. در این صورت بعد از تعویض گلدان و اضافه نمودن مواد غذایی به خاک، گیاه را تقویت کنید. گل های پژمرده و کوچک را جدا کنید.
بیماریها
مهم ترین بیماری های بنفشه آفریقایی منشاء ویروسی یا قارچی دارند.
رطوبت زیاد موجب انتشار بیماری های قارچی می شود. نوعی قارچ به نام پیتیوم التيموم
Pythium ultimum موجب پوسیدگی قسمت های بالایی گیاه می گردد. اسیدی بودن
خاک، نداشتن زهکشی مناسب و خیس شدن برگها این بیماری را شدت می دهد.
اگر گیاه در محیط بسته و بدون تهویه قرار بگیرد یا رطوبت نسبی هوا زیاد باشد، و همچنین قرار گرفتن در سرمای زیاد و گرمای بیش از اندازه روز و تاریکی های طولانی موجب شیوع قارچهای سفید رنگ می گردد. علامت این بیماری، خاکستری و گرد آلود شدن سطح برگهاست. اسپری نمودن سموم قارچ کش روی برگ های آلوده و نگهداری صحیح گیاه، موجب بهبودی و سلامتی بنفشه آفریقایی می گردد.

پیتوس

پتوس (با نام علمی:
spp . Scindapsus یا از خانواده ی Araceae pothos)
پتوس گیاهی برگ زینتی و  گیاه آپارتمانی است. برگها قلبی شکل اند. بسیاری از گونه ها حالت بالارونده دارند و تا سقف بالا می روند. دو نوع دارد: پتوس برگ معمولی و پتوس برگ ابلق. با اینکه هر دو مقاوم به سایه هستند، ولی نوع ابلق آن، نیاز به نور کمی بیشتر برای تشکیل رنگیزه | دارد. در صورتی که نور کافی دریافت نکند، برگها به سبزی گرایش پیدا می کنند. پتوس ها، در منازل به راحتی قابل نگهداری هستند. نیاز به نور مستقیم خورشید ندارند، و در صورت دریافت نور
مستقیم، آفتاب سوختگی بصورت تاول و سوختگی روی برگ ها نمود پیدا می کند. مقاوم به رطوبت کم محیط است و در صورتیکه رطوبت بسیار بالا باشد، برگها خیلی پهن و درشت می شوند. با اینکه به راحتی روی دیوار قابل هدایت است، اما ممکن است در قسمت های بالایی و نزدیک به سقف، در اثر تجمع گرما دچار سوختگی شود و در نتیجه گیاه بد شکل می شود.
چون برگ زینتی است به آبیاری و مواد غذایی گیاه باید توجه شود. دوره آبیاری ۲-۱ بار در هفته و هر ماه ۱ بار استفاده از کود مایع مناسب این گیاه است.
روش تکثیر:
این گیاه در محل گره ساقه، به راحتی تولید ریشه ی نابجا می کند. پس می توان از محل همین گره ها قلمه گرفت و در ماسه قرار داد تا ریشه دار شوند. از تقسیم بوته هم می توان برای تکثیر آن استفاده کرد.