هرس درختان:

یک باغبان خوب هرس کردن درختان،درختچه ها و دیگر گیاهان را به دلائل مختلف یک عادت خوب تلقی می کند.او ممکن است از این طریق بخواهد کیفیت گل ها و میوه های خود را بالا ببرد،یا اندازه گیاهان را در محدودخاص حفظ نماید گیاهان را سالم و سرحال نگاهدارد، به گیاهان شکل و فرم بخشد و بطور کلی از گیاهان استفاده بهینه نماید.
هرس کردن در بیشتر مواقع در زمستان هنگامی که گیاهان رشد فعالی را ندارند  صورت می گیرد به جز در مورد درختچه های زیستی که در بهار گل می دهند که در این صورت بایستی آنها را بلافاصله پس از گلدهی هرس نمود. هرس معمولا قطع
یه بار از ساقه و تنه درخت ها را شامل می شود لیکن گاهی شامل ریشه ها نیز می شود. هنگامی که جوانه انتهایی قطع شود، جوانه جانبی و حاشیه ای که بلافاصله من مكان قطع شده قرار دارد معمولا به صورت انشعاب یا شاخه قویتری رشد می نماید. بعضی از باغبانان به صورت عادت جوانه های انتهایی را قطع می نمایند تا رویش بهتری ایجاد شود. در بخش های زیر بعضی نکات کلی تر و برخی نیز اختصاصی مربوط به هرس چند نمونه گیاهی توضیح داده می شود.
هرس درختان میوه هنگامی که درختان میوه برای اولین مرتبه کاشته می شوند همه شاخه ها به جز ۴ یا ۵ شاخه و همچنین ریشه های ناقص و لطمه دیده بایستی قطع شوند. بقیه ساقه بایستی تا حدود یک متری از سطح خاک بریده شود. شاخه های کوچک باید طوری حفظ شوند که در جهات مختلف قرار گیرند (شکل 3-۱۷). وقتی که ساقه ها قطع می شوند بایستی مراقب بود که آنها را به نحوی قطع نماییم تا جوانه های جانبی و حاشیه ای که درست زیر شاخه قطع شده قرار دارند به جهت بیرون قرار گیرند. سال های بعد هر سال ساقه ها طوری بایست هرس شوند که تنها چند سانتی متر از رشاد سال قبل باقی بماند. شاخه های مرده و آفت زده نیز بایستی اقتلع شوند. همچنین ساقه هایی که نزدیک به هم قرار دارند و در تماس با یکدیگر هستند بایستی هرس شوند تا بین آنها فاصله ایجاد شود. در درختان هلو سال دوم نیز ساقه اصلی  بایستی هرس شود به طوری که فضای داخلی درخت تاحدودی باز باشد.شاخه های نورسته از پایین و در امتداد درخت بایستی مرتبا قطع شوند.

هرس درختان انگور:

انواع مختلفی از روشهای هرس درختان انگور وجود دارد و این بستگی به نوع انگور و شرایط و محیط رشد آن دارد. به هر حال و به طور کلی درختان انگور برای تولید میوه خوب بایستی در اواخر زمستان به طور سنگینی هرس شوند. پس از آنکه تنه اصلی به اندازه کافی رشد کرد، همه شاخه ها صرف نظر از طول آنها بایستی طوری هرس شوند که بیش از سه جوانه جانبی از هر کدام باقی نماند. در مواقع استثنایی که تاک را می خواهند به صورت داربست و یا روی نرده های مخصوص رشد دهند اجازه می دهند شاخه ها طول زیادتری را کسب نمایند. حتی در این موقع پس از آن که تاک به اندازه دلخواه رشد نمود برای محصول بهتر بایستی هر سال به صورت سنگینی هرس شود

هرس گل سرخ (رز)

بوته های گل سرخ بایستی به طور سنگینی هرس شوند چون آنها دو مرتبه رشد کرده و اندازه خود را باز می یابند، به داور کلي به بويه الشعابات بجا۔ پا, بایستی با در ۱۰ سانتی متری ته ژله رشد قبلی خود قتلع شي ويا، بایستی توجه شود که نوک خانه باقی مانده به دره خت بیرون باشد. به این صورت رشما. بعاي طوری صورت یاد گرفت که رسول گیاه برای تبادل هوا باز بماند. هر کدام از شاخه های خشک شده و یا آفت زده بایستی بریده شده و در نهایت ۴-۳ شاخه برای هر ماده یا تنه اصلی بیشتر باقی نماند.

هرس تمشک، انگور فرنگی و …

این نوع توت ها معمولا دوساله اند. سال اول از پایه رشد کرده و در طول تابستان شاخه و انشعاب ایجاد نموده سال دوم معمولا تولید میوه می نمایند. در مناطق معتدله ممكن است میوه روی شاخه های سال اول نیز ایجاد شود. تنه اصلی پس از سال دوم معمولا خشک می شود. هنگامی که زمین نرم است تنه های خشک شده و شاخه های اضافی را بایستی بیرون آورد و تنها ۴-۳ ساقه اصلی را باقی گذاشت. ساقه های نورسته در بهار بایستی تا حد یک متر ارتفاع بریده شوند. انشعابات تنه های یک ساله بایستی در اوایل بهار تا حدود ۳۰ سانتی متر کوتاه شوند تا میوه های بزرگتر و مرغوبتر ایجاد شود.

بونسای:

رشد و نگاهداری درختان در گلدان که از طریق هرس دقیق و دائمی ساقه و ریشه و همچنین تأمین خاک مناسب و حفظ نمودن تعادل در شاخه ها به صورت درختان کوتوله درآمده اند بونسائی نامیده می شوند. برخی از این درختان کوتاه ممکن است به سن ۷۰- ۵۰ سال برسند در حالی که ممکن است کمتر از یک متر ارتفاع داشته باشند. بونسائی یک هنر است که لازمه آن داشتن اطلاعات در مورد نیازهای محیطی و سازش های گونه گیاهی مورد نظر می باشد. به طور کلی افرادی که با هنر بونسائی سروکار دارند رشد جدید شاخه ها را از بالای جوانه هرچند روز یک مرتبه قطع می کنند. این کار در فصل رشد صورت می گیرد. ليكن هرگز نبایستی هنگام خواب درخت این هرس را انجام داد (شکل ۳-۱۹). خواننده می تواند برای اطلاعات بیشتر به بخش منابع برای مطالعه رجوع نماید.