گیاه بروولیا

نوعی بروواليا Browallia Speciosa دارای گل های آبی رنگی است که حداقل ۲/ ۵ سانتی متر عرض دارد و بنابراین بسیار پر جلوه است. بوته آن ۳۰ تا ۹۰ سانتی متر قد داشته و رشد آن بنحوی غیر عادی است ولی میتوان سرآن را زد تا تولید شاخه کند. برووالیازیسکوزا Browallia Viscosa بوته ای پاکوتاه است که گلهای ریزی دارد برای آنکه آن را گیاه گلدانی پر جلوهای کنند در یک گلدان ۳ تا ۶ بوته قرار میدهند. هر دو گونه را میتوان با قلمه ازدیاد کرد ولی آنها را معمولا با بذری که در حدود تیر و مرداد میکارند تکثیر میکنند. در زمستان گل میدهد، به نور زیاد احتیاج داشته و خاک غنی خوب می خواهد. غده ای ها بسیاری از انواع گیاهان غده ای را میتوان در منزل کشت کرد بسیاری از آن ها همان غده های هلندی است که معمولا در بهار گل می دهند. برای آنکه نتیجه بهتری بگیرید از غده های مرغوب خریداری کرده و در پائیز قبل از خشک شدن آنها را بکارید. مخلوط خاک اکثر غده ها در خاک سبک که بدان شن و خاک برگ افزوده شده است خوب رشد میکنند. گلدان را با مخلوط خاک پر کرده و غده ها را در آن بکارید. هرگز خاک زیر غده ها را نکوبید زیرا این کار مانع نفوذ و رشد ریشه شده و ممکن است غده از خاک سر برکند. غده را با خاک بپوشانید و جای خالی برای آبیاری باقی گذارید. در گل سنبل و نرگس وقتی که دو سوم غده بیرون از خاک باشد بهتر عمل میکنند. غده ها را در مجاورت یکدیگر قرار دهید ولی با | یکدیگر تماس نداشته باشند تا اینکه بهترین نتیجه را بگیرید. همیشه از یک واریته یا یک نوع  خرید گل در هر گلدان استفاده کنید تا گلها یکدست شود. برای بهترین نتیجه باسنبل و به منظور جلوگیری از پوسیدگی مقداری شن ریز غده قراردهید تا نفوذ آب را بهتر کند. بعد از کشت و آبیاری غده را در جای خشک نگهدارید تا قبل از شروع تاج ریشه تولید کند. بهترین درجه حرارت برای آن کمی بیش از صفر درجه است (حدود ۱ تا ۳ درجه) ولی بین ۴ تا ۵ درجه نیز نتیجه میدهد. برای سنبل ۱۰ درجه بهترین است. در دوره سرما آن را از حمله موش در امان نگهدارید. گلدان گیاهان غده ای را میتوان در روی نیمکتی بیرون نگاهداشت و با استفاده از پوشال آن ها را از یخ زدن نگاه داری کرد. شرایط سرمای مشهد ایجاب میکند که در زمستان در زیرزمین نگاهداری گردد. با آنکه در یک محل سرد ولی فارغ از یخبندان آنها را محافظت کرد. زیرزمین شاید بهترین محل نگاهداری آن در خراسان باشد. انبار نگهداری سیب زمینی معمولا بهترین محل برای نگهداری آن است. بعضی از انواع گلهای غده دار نظیر نرگس سفید و نرگس فرانسوی و سنبل آماده شده، به دوره سرما نیازی ندارد. وقتی گلدان از ریشه پر شد و تاج آن حدود ۵ سانتی متر شد آن را به محلی با نور کم در حرارت ۱۰ درجه سانتیگراد منتقل کنید و بمدت ۲ تا ۳ هفته آن را به نور عادت دهید. سپس آن را به محل پرنور و در حرارت ۱۵ درجه منتقل کنید تا به گل نشیند. اگر گرما زیاد باشد و یا زودتر از موقع آن را مجبور به گل دادن کنند باعث خراب شدن آن می شود. خاک را همواره نم دار نگه دارید و گیاه را از تابش مستقیم نور خورشید و گرمای زیاد در امان نگاه دارید هیچوقت گلدان آن را روی شوفاژ نگذارید) از انبار سردخانه گل ها را به ترتیب بیرون بیاورید. این کار دوره گل را طولانی تر میکند و بر کاشت آنها در تاریخ های مختلف ترجیح دارد. محلول کشت غده ها بعضی از غده ها نظیر نرگس سفید، نرگس فرانسوی، بعضی از انواع زنبق، سنبل و زعفران به کشت محلول عادت دارند. از این گروه، تنها سنبل به یک دوره تاریک و سرد نیاز دارد. برای سایرین یک دوره سرد و تاریک باعث دیرگل کردن می شود و مخصوصا هنگامی که اطاق نشیمن خیلی گرم است این دوره را لازم دارند ولی میتوان آنها را در همان اطاق وقتی که بیش از ۱۷ درجه حرارت نداشته باشد رویاند و به گل نشاند ولی نمی بایستی قبل از ۵ سانتی متر شدن ارتفاع، گیاه در معرض نور مستقیم آفتاب قرار گیرد. غده های آماده شده که مخصوص تسریع رشد و پیش رس کردن تهیه شده است در مورد سنبل بهترین نتیجه را میدهد. شیشه های سنبل در حقیقت شیشه سنبل شیشه ای دهانه گشاد است که قطر دهانه آن یک غده سنبل را در خود جای میدهد. بطری را از آب پر کنید تا درست آب به زیر غده برسد، ولی با آن تماس حاصل نکند. به آب مقداری گرد ذغال اضافه کنید تا آن را پاکیزه نگاه دارد. گاه به گاه آب اضافه کنید تا به سطح اولیه برسد و هرچند هفته یکبار آب را کاملا عوض کنید سعی کنید گرمای آب با آب قبلی یکی باشد) غده سنبل را در تاریکی و در درجه حرارت حدود ۱۰ درجه بمدت ۵ تا ۱۲ هفته نگاه دارید. وقتی که شیشه از ریشه ها پر شده و رشد تاج ۲ تا ۵ سانتی متر شد بتدریج آنها را به محیط پر نورتر منتقل کنید تا به گل بنشیند. شیشه های معمولی شیشه های معمولی را می توان به کار برد ولی باید غده را خوب روی بطری نگهداری کرد. سطح آب باید درست در زیر غده باشد ولی با آن تماس نداشته باشد. در هر دو مورد رشد ریشه و تاج ممکن است دیدنی باشد. کشت درجام کشت درجام برای رویش نرگس سفید و زرد و همچنین زنبق چینی و همچنین سنبل فرانسوی مناسب است. در مورد سنبل یک دوره سرمای ۸ هفته ای به منظور نمو ریشه ضروری است. از یک جام گود بجای جام کم عمق استفاده کنید. درته جام یک لایه ۲/ ۵ سانتی متری شن درشت و سنگ ریزه قرار دهید. بر بالای این لایه حداقل ۵ سانتی متر ریگ بریزید و غده را در این ریگ ها قرار دهید. به لایه شن مقداری دانه های ذغال بریزید تا آب را تمیز کند. آنقدر آب اضافه کنید تا ته غده درست در بالای سطح آب قرار گیرد. غده ها نباید با یکدیگر تماس داشته باشند یا به دیواره جام بچسبند.

این نرگس را در کوزه نیز می کارند که روش مشابه استفاده از جام است. کاکتوس و سایر گیاهان گوشتدار کاکتوس ها گوشت دار بوده و در انساج خود آب را ذخیره می کنند و به همین جهت میتوانند دوره خشکی طولانی را تحمل کنند. هر یک از اعضاء این گروه را کاکتوس می گویند. آنها را میتوان از گل فروشی خریداری کرد که در اینصورت از بذر تولید می شود و یا از قلمه آنها استفاده نمود. بعضی از آنها بخاطر شکل غیر متعارف آنها و برخی دیگر بخاطر زیبائی گل مورد توجه است. معمولا مقاومت آنها در مقابل شرایط هوای خشک و گرم منازل خوب است و به آب کمی نیاز دارد. رشد آنها کم و دوام آنها زیاد و تنها هر ۲ تا ۳ سال یکبار به تعویض گلدان نیاز دارند. کاکتوس ها به نور زیاد نیاز دارند. هنگامی که در حال رشد می باشند بیش از مواقع دیگر به آبیاری نیاز دارند. وقتی که بوته ناسالم بنظر می رسد علت آن معمولا زیادی آب است و نه کمبود آن. بسیاری از کاکتوس ها هنگام رشد کامل، از کود رقیق بهره خواهند برد. مگر اینکه به تازگی گلدان آنها عوض شده باشد.

بهترین خاک برای کاکتوس ها به نسبت مساوی از خاک گلدان وشن است. هنگام کشت بذر کاکتوس ها، یک گلدان ۱۲ تا ۱۵ سانتی متری را تا ۱ سانتی متری دهانه آن از خاک پر کنید. بذر را | بپاشید و آن را از یک ورقه نازک خاک نرم بپوشانید و آن را در اطاقی با درجه حرارت ۲۰ تا ۲۵ درجه قرار دهید. آن را با یک شیشه بپوشانید تا سطح خاک را مرطوب نگاهدارد. بتدریج که نهال ها شروع به رشد کرد شیشه ها را بردارید وقتی به اندازه کافی درشت شد آن را نشاء کنید بعضی از انواع کاکتوس ها را می توان اپونتیا، مامیلاریا، استروفیتوم، لیمیریوسريوس نام برد. گیاهان گوشتدار غیر از کاکتوس این دسته از گیاهان متعلق به گروه های مختلف غیر از کاکتوس ها است که شامل آماریلیس، فرفیون، گل مروارید، صیاره (آماریلیس) زنبق و غیره است. تمام این گیاهان گوشتی به نور زیاد و برخی به نور آفتاب نیاز دارند. احتیاج خاک آنها شبیه به کاکتوس ها است که عبارت است از: مخلوط به نسبت مساوی خاک نرم و شن. فضای بالای گلدان که برای آب است معمولا با سفال شکسته یا نرمه آجریا سنگ ریزه پر می شود تا از پوسیدگی طوقه آن جلوگیری کند. گیاه را نباید خیلی مرطوب نگه داشت و گرنه ریشه آنها می پوسد. اگر گیاهان گوشتدار را در اطاق سرد نگاهدارند تنها هر یک تا دو هفته یکبار به آب نیاز دارد ولی اگر در اطاقگرم باشد به آبیاری بیشتری نیازمند است. آن ها را میتوان با بذر تکثیر کرد ولی با استفاده از قلمه برگ و ساقه و تقسیم ریشه نیز هنگامی که شرایط گیاه اجازه میدهد قابل تکثیر است. چند نوع آن را مختصری توضیح می دهیم.