چمن کاری

چمن کاری

چمن کاری در محوطه سازی زیبائی آن رابطه مستقیمی با چگونگی وضع چمن دارد. چمن در حقیقت زمینه اصلی زیبایی منازل و هرگونه مناظره دیگر و از عوامل اصلی مورد استفاده در طراحی باغی است. عملا یک چمن سبز زیبا و کشت و کار اطراف آن سهم عمده ای در زیبائی ملک داشته و برای صاحب آن آفریننده غرور و افتخار است. برای شروع چنین کاری می بایستی به زهکشی خاک، شیب و تسطیح آن، نوع خاک، آماده کردن زمین برای کشت بذر، و استفاده صحیح و موثر از بذور مختلف چمن توجه شود. اگر هریک از این ویژگی ها از نظر دور بماند و اصول مربوط به آن کاملا رعایت نشود مطمئنأ نتایج حاصله مأیوس کننده خواهدبود. عدم موفقیت در چمن کاری معمولا در نتیجه نامناسب بودن خاک، کشت بی موقع بذر، نامناسب بودن بذر، محل سایه، عمليات زراعی ناشیانه از قبیل چمن زنی زیاد، کمبود کود شیمیائی، آبیاری و بالاخره آلودگی علفهای هرز است.

شیب

نخستین اقدام در چنین کاری ایجاد شیب مناسب است. شیب کلی آن باید طوری باشد که هم جلوه خوبی داشته و هم آب اضافی را از منزل یا ملک خارج سازد. جهت آنکه از جلوه نهائی زمین برداشتی صحیح داشته باشیم میتوانیم از میخ چوبی استفاده کنیم و در نقاط مختلف شیب لازم را تعیین کنیم. این کار را می شود بعد از شخم و صاف کردن ناهمواریها انجام داد. میخ های چوبی را به فاصله ۶ تا ۹ متر قرار داده و با استفاده از ریسمان آنها را به یکدیگر متصل میکنند. با چنین روش میتوان طرح کلی محوطه را همانطور که از یک فاصله دور بچشم می آید مشاهده کرد و خطوط هم سطح را که در آخر کار ایجاد می گردد مشاهده کرد. هنگامی که تغییرات و اصلاحاتی در شیب انجام می دهید خوب است روی میخ چوبی علامت بگذارید و هنگام تسطیح، این علائم را در نظر بگیرید. بدین طریق میتوان بدان وسیله با شیب مناسب دست یافت. زه کشی تأمین زهکش برای خاک شرایط فیزیکی خاک را برای نمو شبکه ریشه چمن در آن آماده می کند. چنانچه آب در گودی هائی جمع شود مسلما باعث صدمه به چمن می شود. بهترین روش برای احداث و زهکشی در خاک استفاده از لوله های سفالی است. از لوله های ۴ اینچ (به قطر حدود ۱۰ سانتی متر) که در خطوط بفاصله ۴/ ۵ تا ۷ / ۵ متر که در عمق ۶۰ تا ۷۵ سانتی متری قرار می دهند و با شیب ۴ تا ۶ درصد می توان با موفقیت استفاده کرد. معمولا در شهرها گرفتاری آن است که آبی که در این لوله ها جاری میشود به کجا هدایت گردد. اگر شیب زمین خانه اجازه می دهد می بایستی طوری لوله ها را قرار دهند که آب اضافی به طرف خیابان هدایت شود و اگر شهردارای شبکه فاضلاب است، به مجاری فاضلاب متصل کنند. تهیه خاک خاک حاصل از خاک برداری معمولا کار چمن کاری موفقیت آمیز را غیر ممکن می سازد و بنابراین لازم است هرگز مورد استفاده چمن کاری قرار نگیرد. مقاطعه کاران ساختمان منزل را باید وادار کرد که لایه خاک روی زمین را برداشته و آن را در کناری توده کنند. تا پس از پایان، تمام کارهای ساختمانی مجدد از آن استفاده شود. چون ممکن است خاک های حاصل از کندن زمین برای احداث زیر زمین، شما را وسوسه کند. قبل از شیب دادن به خاک چمن بهتر است اینگونه خاک ها را از زمین خارج کرد. خاک نرم که دارای مقداری رس و شن بوده و هیچکدام را بیش از حد لازم ندارد برای اکثر چمن ها مناسب است و می بایستی بدون توجه به هزینه آن به تأمین این خاک برای منزل اقدام کرد. بدون چنین خاکی نبایستی توقع چمن خوب داشت. خاک رس که برای چمن کاری مصرف میشود نبایستی کمتر از ۱۰ سانتی متر عمق داشته باشد. برای اطمینان یافتن از کیفیت خاک لازم است بدان کود دامی، خاک برگ یا پیت اضافه کرد. حدود ۱ تا ۱٫۵ تن کود دامی پوسیده برای هر صد متر مربع زمین چمن ضرورت دارد ولی بایستی با خاک ۱۰ سانتی متری روی سطح زمین خوب مخلوط گردد. در مورد کود دامی تنها عیبی که دارد آلودگی آن مبارزه با علف هرز است ولی اگر استعمال آن چندین هفته قبل از کشت بذر انجام گیرد اغلب علف های هرز جوانه زده و می توان آن ها را ریشه کن نمود. حدود دو فرغون پر پیت برای صد متر مربع زمین کفایت می کند. پیت برای کود دامی جانشین خوبی است چون مواد آلی خاک را اضافه می کند و هنگام پوسیدن نیز تولید ازت می کند. در اراضی وسیع که استفاده از کود دامی خیلی گران تمام میشود و هنگامی که یک فصل لازم است برای کشت صبر کرد میتوان از کود سبز بجای آن استفاده کرد و بدینوسیله به خاک مواد آلی اضافه کرد. چنین محصولاتی مخصوصا هنگامی که خاک چمن در بهار آماده تسطیح است سودمند می باشد. میتوان از سویا، شبدر و غیره استفاده کرد که در ماه اردیبهشت یا خرداد کشت شده و در مرداد وقتی که هنوز سبز می باشد آنها را توسط شخم با خاک آمیخت.

درخاک های سنگین رس می شود دیلار (گندم سیاه) کاشت. برای افزایش مواد آلی در اثر بیشتر کردن رشد محصول کود سبز باید به آن کود مخلوط ازت، فسفر و پتاس به نسبت حدود ۱۰ کیلوگرم در هر ۱۰۰ متر مربع داد. قبل از کشت بذر می بایستی تمام خاشاک و سنگ از سطح خاک بیرون برده شود و تسطیح با شیب لازم انجام شود. استفاده از وسایل دستی نیز برای هموار کردن خاک ممکن است ضرورت داشته باشد و در این مورد از شن کشمی شود استفاده کرد. پس از آن بایستی خاک را غلطک نرم کرده هرگونه کلوخی را خرد نموده و کودی روی سطح خاک باقی نگذارید. پس از غلطک نمودن می بایستی کود پاشی انجام گردد و بعد باید با چنگک آن را در ۵ سانتی متری عمق خاک مخلوط کرد. در آخر کار بایک تخته لبه صاف سطح زمین چمن را هموار می کنند. بهترین بستر کشت بذر چمن زمینی است که خوب تسطیح شده و سفت باشد ولی ذرات خاک آن نرم شده باشد. کود پاشی گرچه مقدار زیادی کود دامی در تهیه خاک مصرف می شود یک چمن خوب و با رشد سریع مستلزم افزودن کود شیمیائی چند روز قبل از کشت بذر و ترجیحا هنگام تهیه زمین است. چون معلوم شده است وجود کود فسفره برای توسعه شبکه ریشه چمن ها ضرورت دارد. ۱۰ تا ۱۵ کیلو سوپر فسفات ۲۰ درجه را باید برای هر ۱۰۰ متر مربع زمین اضافه بر ۷ تا ۱۰ کیلو کود مخلوط ازت، فسفر، پتاس (به نسبت ۴-۱۳-۴) به خاک افزود. با شن کش یا وسیله دیگری بایستی سوپر فسفات را در عمق ۱۰ سانتی متری خاک خوب و یکنواخت پخش کرد. این کار ضروری است زیرا فسفر در خاک بسادگی نفوذ نمی کند. کود را می شود بطور دست پاشی داد یا اینکه اگر پارک و مناطق وسیع
چمن کاری است با کود پاش ماشینی این کار را انجام داد. یکنواختی پخش کود ضروری است. انشاء چمن یا فرش کردن آن هرگاه چمن کاری فوری ضرورت داشته باشد تقریبا در هر موقع سال می توان بجای کشت بذر از نشاء چمن یا فرش کردن چمن استفاده کرد. باید متذکر شد که البته کشت بذر همیشه ارزان تر، یکنواخت تر و از علف هرز عاری تر است. در مناطق شیب دار جاهایی که خیلی مورد استفاده قرار گرفته است یا در جاهایی که نزدیک به مسیر است باید تا حد ممکن است فرش چمن استفاده شود. چون فرش چمن از مجموعه ای از بوته های چمن تشکیل شده است به همان صورت که خاک برای بذر کاری چمن آماده می شود برای فرش کردن چمن نیز ضرورت دارد. زیرا فرش کردن چمن بر روی خاک غیر حاصلخیز و مزخرف محکوم به شکست است، به همین ترتیب نیز فرش چمن در جای سایه محکوم به شکست است زیرا چمن در سایه خوب نمی روید. فرش چمن را در ارتفاع ۲ / ۵ سانتی متر بطور یکنواخت درو کرده و به طول های مختلف به کار می برند. آن را باید طوری فرش کرد که محل اتصال آنها به یکدیگر بدون شکاف و فاصله باشد. پس از فرش کردن باید فورأ آن را آبیاری کرده و با غلطک سبکی آن را روی خاک فشار دهند. گاهی خاک بین قطعات چهار گوش چمن می باشند و در اینصورت نبایستی در این فاصله بذر کاری کنند چون دراثر تغییر رنگ و ظرافت چمن کشت شده با مقایسه با قطعات فرش چمن حالت شطرنجی بخود میگیرد. اگر فرش کردن چمن بخوبی انجام شود چمن در ظرف دو هفته خاک می گیرد. چنانچه در محل های پرشیب چمن فرش کنند ممکن است با میخ چوبی آن را به زمین محکم کنند تا سرنخورد.

انواع چمن ها

بهترین نوع چمن آن است که سریع و خوب سبز کند، چمن یکدستی بدهد، در مقابل چمن زنی مکرر مقاوم باشد، در مقابل خشکی و بیماریهاطاقت بیاورد. در تمام طول فصل رنگ خود را محفوظ دارد و تاب تحمل سرما نیز داشته باشد. چنین نوع ایده آلی را مشکل میتوان بدست آورد ولی کنتاکی بلوگراس (چمن آبی کنتاکی) نزدیک به حد مطلوب است. علاوه بر چمن آبی کنتاکی انواع دیگری نیز متداول است که عبارتند از: چوینگر فسکیو، رد تاپ Red Top، شبدر سفید، بنت گراس ها bent Grasses، چمن برمودا Bermuda Grass کاریت گراس Carpet Grass و همچنین راس گراس ایتالیائی و انگلیسی مخلوط های ارزن تری نیز وجود دارد که دارای تیموتی Timothy، بگولاس کانادائی CanadaLilugarss است و هر دو باری چمن با کیفیت خوب نا مناسب
است.