معرفی گل آلاله

معرفی گل آلاله

خصوصیات گیاهشناسی
از تیره آلالگان (Ranunculaceae ) می باشد. آلاله مخصوص نواحی معتدل دائمی می باشد ولی در مناطق سرد به عنوان گیاه یک ساله کشت می شود. ریشه آن در اکثر گونه ها غده ای است. هر ساقه منتهی به یک گل می شود، رنگ گل ها معمولا زرد یا سفید است. منشاء این گونه در ایران و آسیا بوده، ارتفاع آن ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر است. گونه R . asiaticus با گل های به رنگ زرد، نارنجی، قرمز، صورتی، سفید و پرپر می باشد این گونه به سرما حساس است.
مکان مناسب
در نواحی معتدل آن را می توان در فضای باز و باغچه در محلی آفتابی با سایه روشن که نور اب زیاد نباشد کاشت ولی در نواحی سرد که یخبندان دارد باید در گلخانه و یا زیر نایلون کاشته شود.
 خاک مناسب
خاک آن باید شنی و دارای زهکش باشد و به اصطلاح سنگین نباشد خاک های اسیدی مناسب آن نیست هر ۲ تا ۳ هفته یکبار می توان با محلول های کامل کود به نسبت ۵ در هزار آن را تغذیه کرد. خاک های سبک و غنی و هوموس دار مناسب آن است. به خاک بستر کاشت مقداری خاک برگ و کود پوسیده دامی اضافه نمایید. در هنگام کشت پنجه ها مقدار کمی شن ترم و شیرین در زیر محیط کشت پنجه ها قرار دهید.
آبیاری منظم و هفته ای ۲ بار می باشد. پس از گل دادن آبیاری را باید کاهش داد.
فصل گلدهی معمولا اواخر اسفند و اوایل بهار میباشد.
کاشت و تکثیر
تکثیر تمامی گونه های آلاله بوسیله کاشت بذر و یا تقسیم ریشه میباشد. بذرهای آلاله را در شهریور و یا مهر ماه می توان کاشت ولی چون یکسال طول می کشد تا به گل برود به منظور پرورش و عرضه نمودن گل آن به صورت بریده بهتر است بذر آلاله را در اوایل زمستان در گلخانه بکارند. بذرها را در مخلوطی از ۴ قسمت ماسه نرم شسته و یک قسمت خاک برگ پوسیده و الک شده و یا پیت به طور خزانه باید کاشت. دمای گلخانه باید ۱۰ تا ۱۵ درجه سانتی گراد باشد. در صورتی که درجه حرارت گلخانه بیشتر از ۱۵ درجه سانتی گراد باشد به رویش و جوانه زدن بذرها آسیب می رسد بذرها در خزانه به نور آفتاب نیاز ندارند ولی تابش نور۲ تا ۴ ساعت در روز کافی است و جوانه ها پس از ۲ هفته ظاهر می شدند و تا زمانی که در خزانه هستند و پس از آن دمای گلخانه در روز ۱۵ درجه سانتی گراد در شب از ۵ تا ۱۰ درجه سانتی گراد مفید خواهد بود. پس از ۲ ماه حدودا انا ۲ نهال را در یک گلدان کاشت. هوای گلخانه باید خنک و مرتبا تهویه شود و دمای آن بیش از ۱۵ درجه سانتی گراد نباشد.پس از سپری شدن دوران کل دادن برگها زرد می شود و ریشه ها تبدیل به نشده خواهد شد که باید آنها را از خاک خارج کرده و یکی دو روز در سایه قرار داد و سپس در پاکت کاغذی ریخته و نگاه داری نمود. اگر قصد  خرید گل آلاله جهت کشت به صورت گل بهاره را داشته باشید تولید باید از اواسط پاییز شروع شود و در شرایا گلخانه اقدام به پیش رس کردن نشاء نماییم. به بلوری که توان بعد از خیار یخبندان و از اوایل فروردین اقدام به کاشت آن در فضای سبز نمود. اگر قصد کاشت ألاله به صورت گل تابستانه را داشته باشید در اوایل بهار و در فضای آزاد پنجدها را به بلور مستقیم در بستر اصلی می گاریم یا از طریق تقسیم ہونه اقدام به تکثیر آن می نمائیم.
تولید آلاله در فنای آزاد انشاء های آلاله را در اوایل فروردین با فاصله ۱۵ سانتی متر میکاریم یا پنجه های آلاله را در اوایل فروردین ماه در عمق ۶ سانتی متر و یا فاسله ۱۵ سانتی متر و در بستر اصلی و در محلی که دارای آفتاب کامل با سایه آفتاب باشد میگاریم، بستر کاشت باید دارای خاک سبک، غنی و هم ولس دار باشد، در چنین شرایدا كل ریزان از اوایل خرداد ماه شروع و دوره گل دهی تا اواسط تیر ماه ادامه دارد. اوج دوره گل دهی حدود ۴۰ روز است. البته با توجه به وضعیت دما و پیش بینی شرایط جوی، با تغییر دادن زمان کشت پنجاهها، شروع دوره گل دهي آلاله را تا حدودی می توان تغییر داد، بعد از پایان گل دهی به مرور آبیاری را کم می کنیم و پس از پژمرده شدن قسمت شاخ و برگ گیاه، آبیاری را قبلع می کنیم و حدود ۳۰-۲۰ روز بعد از قدلع آبیاری و اطمینان از کامل شدن رشد فیزیولوژیکی پنجه ها، پنجه ها را از زمین بیرون می آوریم و به مدت ۴۸ ساعت در مکانی سایه و هوای آزاد در معرض هوا قرار میدهیم و سپس پنجه ها را به انبار مخصوص نگهداری پیاز گل های زینتی منتقل می کنیم، بهتر است پنجه ها را درون ماسه خشک قرار داده و سپس در انبار مخصوص بگذاریم

 توليد ألاله در کل خانه به عنوان کل پیش رس

اگر هدف تولید گل شاخه بریده باشد پنجه های آلاله را مثل شرایا کشت در بستر آزاد در اوایل آبان ماه به صورت کرتی در گلخانه میکاریم و اگر هدف تولید گلهای گلدانی باشد ابتدا با توجه به حجم نهایی ریشه آلاله، گلدان هایی با قطر دهانه ۲۲ سانتی متر انتخاب می نماییم و آنها را از خاکی که با ترکیه ( خاک باغچه، د خاک برگ، د کود پوسیده دامی) تهیه شده است پر می کنیم و در اوایل آبان ماه ۳ الي ۴ پنجه ألاله را در عمق ۳-۲ سانتی متری و با فاصله مناسب و یکنواخت (حدود ۷ سانتی متر) در گلدان های مزبور میکاریم و در گلخانه لیمه گرم (در درجه حرارت اپتیمم ۱۰تا ۱۴ درجه سانتی گراد) قرار می دهیم. پنجه ها در اوایل زمان کشت به آب کمتری نیاز دارند ولی با شروع رشد و بخصوص موقع گلریزان به مرور میزان آبیاری بیشتر می شود. ضمن این که دور آبیاری گلدان ها به عوامل زیادی بستگی دارد و تاریخ مشخصی را نمی توان اعلام کرد ولی آلاله بستر کشت مرطوب را می پسندد. معمولا در شرایط گلخانه ای گلریزان الاله در اواخر اسفند ماه شروع و زمان گلدهی تا اوایل اردیبهشت ماه ادامه دارد. با توجه به موقعیت جوی منطقه می توانیم درجه حرارت گلخانه را طوری تنظیم کنیم تا موقعی که خطر یخبندان از بین رفت گلها را به فضای آزاد منتقل نماییم و برای این کار ۲ إلى 3 هفته قبل از انتقال گلها به فضای آزاد، درجه حرارت را به مرور کم می کنیم و به حد درجه حرارت محیط بیرون گلخانه می رسانیم تا با این کار هم طول دوره گل دهی آلاله بیشتر شود هم گلها در برابر عوامل نامساعد جوی واکنش کمتری از خود نشان می دهند. در طول دوره رشد رویشی و قبل از گلریزان ۳ الی ۴ بار به وسیله کودهای مایع کامل خاک گلدان ها را تقویت می کنیم ولی از به کار بردن بیش از حد کودهای از ته باید خودداری شود چون مصرف زیاد کودهای ازته باعث رشد رویشی بیش از اندازه بوته ها و ترد شکننده شدن ساقه های گل دهنده خواهد شد. در ساعات گرم روزهای آفتابی باید درجه حرارت گل خانه را تعدیل و کاهش داد و اصطلاحا باید عمل هوا دهی انجام گیرد.
مرحله تکثیر و تولید پنجه آلاله به وسیله کاشت بذر بذور آلاله را در اوایل اسفند ماه در شاسی سرد و در بستر خزانه که دارای خاک سبک و غنی و هموس دار است میکاریم. بذور باید با فاصله حدود ۵ سانتی متر و تنک کشت شوند تا فضای کافی برای رشد بوته ها و تولید پنجه ها وجود داشته باشد. بعد از حدود ۲ / ۵ ماه از تاریخ کشت بذور، معمولا رشد فیزیولوژیکی پنجهها کامل میشود و طبق روشی که قبلا توضیح داده شده پنجه ها را به انبار منتقل می کنیم. چون اصولا ریشه گوشتی آلاله (پنجه ها) ترد و شکننده هستند و در اثر جا به جایی از بستر خزانه به انبار تعدادی از آنها آسیب می بینند. بهتر است پس از کامل شدن رشد فیزیولوژیکی پنجه ها، آبیاری آنها را به مرور قطع نموده و آنها را در محل کشت شده و خزانه اصلی حفظ کنیم و ۴۰ روز قبل از مرحله کشت بعدی (انتقال به گلدان در آبان، یا کشت مستقیم در بستر اصلی در اوایل فروردین) پنجه ها را آبیاری نموده تا بوته ها به مرحله ای از رشد برسند که نشاءها به وسیله تقسیم بوته قابل انتقال باشند.
 آفات و بیماریهای مهم آلاله
در صورت آبیاری بیش از حد به خصوص در مراحل اولیه کاشت پنجاهها، عوامل بیماریزای قارچی باعث پوسیدگی پنجه ها می شوند. بنابراین ضمن کنترل آبیاری، از قارچ کش های عمومی برای ضدعفونی پنجه ها و بستر کشت استفاده می کنیم که قادر به کنترل بیماری های قارچی مؤثر باشد.
شته های سبز از آفات بارز آلاله است که به وسیله سموم سیستمیک قابل کنترل هستند.
کاربرد گل آلاله ۱- آلاله را در پارکها و باغچه ها به صورت طرح های منظم، نا منظم و حاشیه کاری می توان کشت نمود و همچنین آلاله در باغ های صخرهای کاربرد دارد. ۲- آلاله در فلاورباکس ها و در بالکن های منازل کشت می شود. ۳-تولید و کاربرد آلاله به صورت گلدانی امکان پذیر است. ۴- از گل آلاله به عنوان گل شاخه بریده استفاده میشود که در شرایط ایده آل گلها ۵ الی ۶ روز با کیفیت خوب دوام می آورند.