نحوه انتخاب صحیح گیاهان آپارتمانی

نحوه انتخاب صحیح گیاهان آپارتمانی

                                                       

آیا گیاهی را می خواهید که سرتاسر سال به نمایش گذاشته شود؟

همه گیاهان آپارتمانی، به هر صورت، زیبایی و طراوت خود را به نوعی در تمام سال به نمایش می گذارند. مشکل در مورد گیاهان گل آور است. بعضی از این گیاهان، در زمانی محدود، نما دارند و پس از اینکه دوران گل آوری آنها به پایان می رسد دیگر جایی در اتاق ها یا سالن های پذیرایی ندارند. اما در میان این دسته از گیاهان، گونه هایی هم هستند که می توانند در سراسر سال به نمایش گذاشته شوند و از زیبایی خود بیننده را بهره مند سازند.

مهارت و وقت آزاد شما چه اندازه است؟

بعضی از گیاهان خانگی با شرایطی متنوع سازگاری پیدا می کنند. از میان این دسته از گیاهان مقاوم و پایدار) گونه های زیر را می توان نام برد: سانسوریا، آسپیدیسترا (عبایی)، گیاهان گوشتی مشهور (اگر خشک نگهداری شوند)، سیپروس (اگر مرطوب نگه داشته شوند. این دسته را ما اصطلاحا «گیاهان گروه آسان» نامگذاری کرده ایم. در مقابل این گروه، دسته ای دیگر از گیاهان هستند که به اصطلاح «ظریف و لطیف» نامگذاری شده اند. از این دسته می توان به آکالیفاء کالاتئا، گارانیا و غیره اشاره کرد. البته کل این موضوع به علاقه و مهارت و پشتکار باغبان خانگی بستگی دارد.

برای کاری که در نظر گرفته اید چه مبلغی را میخواهید بپردازید؟

به طور معمول بیشتر مردم گیاهان را در گلدان های ۵/ ۷ تا ۱۵ سانتی متری خریداری می کنند. آنها هنگام خرید با اختلاف قیمت ها روبه رو می شوند چون بعضی از گونه ها خیلی گران تر از گونه های دیگر هستند. پرورش دهندگان حرفه ای در این مورد احتیاط زیادی نشان می دهند چون آنها مسایلی مانند کندی در رشد و مشکلات تكثیر را هم در نظر می گیرند. پس چنانچه می خواهید گیاهان متنوعی را خریداری کنید ولی بودجه شما محدودیت دارد، بهتر است گلدان های کوچکی را بخرید تا هم پول کمتری خرج کنید و هم با مراقبت های لازم، آنها را به بوته ها یا درختچه های پرپشت و درشت قامت تبدیل کنید. راه بهتر آن است که با بذرپاشی یا استفاده از قلمه ها، گیاهان متنوعی را برای خود پرورش دهید.
آیا میتوانید شرایط لازم را برای نگه داری گیاه در خانه فراهم آورید؟
گیاهان به شرایط مختلفی از نظر تهویه، نور، سرما، گرما و رطوبت نیاز دارند.

شکل گیاهان خانگی

هنگام خرید گل توجه به اندازه و شکل آن اهمیت فراوانی دارد. یک گیاه کوتاه قامت در نزدیکی و چسبیده به دیواری لخت و بلند، کاملا بی قواره به نظر می آید. قراردادن گیاهی درخت گونه در لبه پنجره ای باریک نیز با قواعد ایمنی همخوانی ندارد. به خاطر داشته باشید که یک دراسینا یا بن سای فیکوس جوان و ریز جثه پس از چندین فصل درون خانه به درختچه ای تناور و بزرگ تبدیل خواهند شد. گیاهان از نظر شکل به شش دسته اصلی تقسیم می شوند که همه گیاهان خانگی تقریبا در داخل یکی از این دسته ها جای می گیرند. البته مواردی هم هست که گیاهی مثلا در ابتدا جزء یک دسته بوده ولی با گذشت زمان که سن آن بالا می رود به دسته دیگری انتقال پیدا می کند.

گیاهان علف گونه

گیاهان این دسته برگهایی باریک و بلند دارند و روند رشدشان مانند علف است. تعداد خیلی کمی از این نوع گیاهان برای نگه داری و پرورش در خانه ها استفاده می شوند زیرا شکل برگهای آنها کلا برای دکوراسیون داخلی خانه مناسب نیست. چند گیاه از این دسته که برگهایی بلند و بسیار نازک دارند، به عنوان گیاه خانگی نام برده شده اند؛ از جمله آکوروس. پرورش و نگه داری از گونه ای از گیاهان علفی شکل که برگهای پهن دارند، مانند کلروفیتوم نیز در خانه ها رواج دارد. همچنین چند گیاه گل آور هستند که برگهایی علفی شکل دارند و علاقه مندان زیادی هم در همه جا پیدا کرده اند. مشهورترین این نوع عبارت اند از: بیل برژیا، تیلاندسیا و نرگس.

گیاهان بوته ای

این دسته از گیاهان مجموعه ای از واریته هایی را به وجود می آورند که به دلیل ویژگی هایی که دارند نمی توانند از گروههای گیاهی به شمار آیند. ویژگی ظاهری این گیاهان آن است که چندین ساقه از سطح گلدان می روید که نه می توان آنها را عمودی و نه افقی مطلق نامید. این عادت رویشی در این دسته از گیاهان حالت استاندارد و قابل قبولی به خود گرفته است. گاهی ساقه ها کوتاه و کوچک و برگها حالت متراکم دارند، مانند پپرومیا و گاهی ساقه ها بلند و برگها شکل بوته به خود می گیرند مانند آكوبا. برخی از گیاهان این دسته ذاتا و به طور طبیعی شکلی بوته ای دارند و برخی دیگر برای بوته شدن نیاز به هرس منظم دارند. در دسته اول، رویش پاجوش ها که به طور طبیعی انجام می گیرد به گیاه حالت بوته ای می دهند و در دسته دوم باید برای رویش پاجوش ها و شکل گیری گیاه، کار هرس را در فواصل و زمان های منظم و معین انجام داد. نمونه هایی از این دسته عبارت اند از آکی منس، بگونیا، رکس، پیله آو مارانتا۔

گیاهان راست قامت

مشخصه گیاهان راست قامت این است که ساقه ها به صورت عمودی می رویند و گاهی ارتفاعشان بین سه سانتی متر تا بلندترین گیاه خانگی موجود متغیر است. دسته ای که قامتی متوسط دارند، در آرایش گیاهان مختلط نقشی اساسی ایفا می کنند. چون احساسی را که از دیدن گونه های گیاهی انبوه و کوتاه و خپل به انسان دست می دهد، متعادل و خنثی می سازند. گیاهان بلند قامت این دسته معمولا به صورت تکی به نمایش در می آیند تا تمرکز دید را به سوی خود جلب کنند.
گیاهان ستونی شکل

این دسته از گیاهان ساقه هایی عمودی و کلفت دارند که یا بدون برگ هستند یا رویش برگها بر روی ساقه ها به شکلی است که حالت عمودی گیاه را خنثی نمی سازند. بسیاری از کاکتوس ها و بعضی از گیاهان گوشتی همین عادت رویشی را دارند، نمونه هایی چون: سرئوس، هاورتیا، نوتو کاکتوس از این دسته اند.

درختان یا درختچه ها

در نمایشگاه های بزرگ و بسیاری از کلکسیون ها، این دسته از گیاهان نمونه هایی چشم گیر و اصلی به شمار می آیند و شکل رویشی همه درختچه ها (یا درختان به یک صورت است. ساقه ای از مرکز خاک می روید، گاهی شاخه شاخه و گاهی بدون شاخه، یعنی گاهی ساقه اصلی به دو یا چند شاخه فرعی منشعب می شود و گاهی به صورت ساقه ای تکی به جا می ماند. بر روی این ساقه یا شاخه ها عموما برگهایی می رویند که پایه یا برگهای کوچکی دارند. بعضی از این گیاهان (بهتر بگوییم درختچه ها) قامتی کوچک دارند مانند درختچه های مینیاتور گوشتی یا نهال كرتون. برخی دیگر ارتفاع قامتشان حتی ممکن است به سقف هم برسد. نمونه هایی از این دسته را می توان شامل: آفلاندرآ، سیتروس، فیکوس بنجامین، الثوروس، فيكوس الاستیکا و گیاه شفلرا دانست.

نخل نماها

در جوانی ساقه های این گیاهان از ته برگهای دراز که به دور ساقه می پیچند پوشانیده شده اند. در حالت بلوغ که گیاه یا درختچه شکل «نخل» به خود می گیرد، معمولا قسمت های پایین تنه با برگهایی آراسته می شود. نمونه های بزرگ این نخل نماها معمولا در اماکن عمومی و به صورت تکی به نمایش گذاشته می شوند. نمونه هایی از این درختچه ها عبارت اند از: بیائو کارنا، دراسینا و پاندائوس._

گیاهان بالارونده و شرابه دار

ساقه های این دسته از گیاهان را می توان با استفاده از «قیم» به سوی بالا هدایت کرد یا اجازه داد تا آنها آزادانه از سطح گلدان ها، آبشار گونه به زیر سرازیر شوند. بعضی از گونه های این دسته را (البته نه همه را می توان به دو شکل پرورش داد و نگهداری کرد. در مورد بالارونده ها می توان آنها را بر روی داربست های مشبک، ریسمان، لوله هایی از نی، حلقه های سیمی و تیرک های عمومی پرورش داد و اگر آنها را بر روی قیم های مقاوم پرورش دهید، به عنوان پارتیشن بین اتاق ها یا فضاهای خالی قرار می گیرند. همچنین می توانید بگذارید این گیاهان به صورت افقی و در باغچه های خانگی بر روی زمین پخش شوند یا از لبه گلدانها یا سبدهای آویخته آبشار گونه به طرف پایین سرازیر شوند. معمولا انواع بالارونده این دسته را به عنوان «راست قامت» می شناسند. گونه های دوقلو (آنهایی که دو ساقه دارند) را به گونه ای پرورش می دهند که به دور «قیم» خود می پیچند و بالا می روند. گونه های چسبنده را باید در فواصل و زمان های منظم، به بدنه قیم چسبانید تا «خوی» بالاروندگی خود را حفظ کنند. در غیر این صورت ساقه ها زود به هم می چسبند و کلافهای سردرگمی به وجود می آورند. گونه هایی را که ریشه هوایی به بار می آورند باید به روی تخته چوب هایی که از خزه پوشیده شده اند پرورش داد. نمونه هایی از این دسته از گیاهان شامل: دیفن باخیا، پاسیفلورا، فیلودندرون و استفانو تیس هستند.

گونه های دو وجهی

هم بالارونده و هم شرابه دار): این دسته از گیاهان خانگی از مفیدترین و مشهورترین گیاهان به شمار می آیند. هنگامی که آنها را به عنوان «بالارونده» پرورش می دهید، بهتر است که همه ساقه ها را به یک لوله نئی گره بزنید. اگر آنها را بر روی داربست های مشبک یا لوله های متعدد از جذابیت بیشتری برخی از موفقیت به عنوان گیاهان آویخته پرورش می دهید، بهتر است که هر از چندگاه نوک شرابه ها را قیچی کنید تا از رویش کلاف گونه آنها جلوگیری به عمل آید. نمونه های مشهور این دسته به شرح زیر هستند: فیکوس پومیلا، پاپیتال، پتوس، فیلودندرون اسکاندنس.

شرابه دار

از این گیاهان عموما به عنوان گونه های آویخته استفاده می شود. شرابه های این گیاهان یا از گلدان ها به طرف زیر آویزان می شوند یا گاهی بر روی سطح خاک گلدان می خزند. نمونه هایی زیر برای این کاربردها بسیار مناسب است: بگونیا، پندولا، كلومينا، کامپانولا، فیتونیا، سن سیوو، ژیگو کاکتوس.

گیاهان کپه ای با چند برگه (رزت)

مشخصه این دسته از گیاهان این است که بر گرد یک نقطه رویشی مرکزی، برگهایی می روید که با هم یک خوشه کروی به وجود می آورند. این دسته از گیاهان چون کوتاه قامت هستند، در ترکیب با گیاهان بلند قامت و پر شاخ و برگ در تعدیل نما و منظره به خوبی دیده میشوند.چه در باغچه های کوچک خانگی و چه در مجموعه هایی از گلدان های درون خانه ها، این دسته از گیاهان آپارتمانی خود به چند گونه تقسیم می شوند:

– رزت های پهن برگ:

این گونه از گیاهان برگهایی بزرگ و پهن دارند که به شکل افقی بر روی سطح گلدان پخش می شوند و رزت هایی گشاد به وجود می آورند. همین عادت و حالت در انواعی که گل پرور هستند دیده می شود. نمونه های معروف این دسته عبارت اند از: گلوکسینیا، پریمولا و بنفشه آفریقایی

‘ رزت های گوشتی:

گیاهان این دسته، برگهایی گوشتالود دارند که به صورت چند لایه ای چسبیده به هم نمایان می شوند. عادت رویشی برگها اکثرا به شکل افقی است که در مواردی حالت راست و عمودی هم در آنها دیده شده است. همین عادت رویشی سبب می شود تا گیاه بتواند رطوبت را در خود حف کند و به حالت طبیعی و در بیابان دوام داشته باشد.انواع مشهور این دسته عبارتنداز: آلئه هومیلیس،اشوریا،هاورتیا