معرفی گل رز

معرفی گل رز:

گل رز از جمله گل های بسیار زیبا و محبوبی است که در تمام نقاط جهان از طرفداران زیادی برخوردار است.پرورش رز بصورت امروزی از قرن هجدهم شروع شده است.در تقسیم بندی رزها عواملی نظیر گل دهی و مدت دوام آن موثر می باشد.این گل بومی نیمکره شمالی است و اغلب در نواحی معتدل پرورش داده می شود.گیاه یاد شده بصورت افراشته،درختچه،بالا رونده یا خزنده رشد می کند.برگ های ان متناوب مرکب خزان شونده یا دائمی می باشد.گل ها به صورت گل آذین منفرد دیهم یا خوشه گرزن است.برخی از گونه های وحشی دارای 5 گلبرگ و تعداد زیادی پرچم هستند.بیشتر گونه های رز در طول فصل های بهار و تابستان به گل مینشیند.دو نوع رزهای هیبرید چای و گل های رز دسته ای جزء رزهایی است که از طرفداران بیشتری برخوردار هستند.نوع هیبرید چای گل های تک شاخه ای و گاها تا 3 گل روی شاخه تولید می کند.در مقابل  گل های رز دسته ای دارای دسته های گل خوشه ای دوبل یا تک شاخه خوشه ای هستند.این گیاه در شرایط آب و هوایی مختلف در باغچه ها،بوستان ها و در فضاهای سبز مورد استفاده قرار می کیرند.تعداد گونه ها،هیبریدها و واریته های آن از تمام گل های زینتی بیشتر است.تعداد گونه های آن بالغ بر 600 نوع مختلف می باشد.تا به حال گیاه شناسان بیش از 250 گونه آن را شناسایی و ثبت کرده اند که همه آنها زینتی می باشند.

گل های رز از نظر منخصصین به گروه های زیر تقسیم می شوند:

1)گونه های رز

این گروه شامل گونه هایی است که جزو گل های طبیعی و وحشی محسوب می شوند.در میان گونه های مذکور گونه هایی وجود دارند که از آمیزش طبیعی بین گل های وحشی بوجود می آیند.

مقاومت این نوع رزها نسبت به بیماریها و آفات بیشتر بوده و با شرایط آب و هوایی مختلفی سازگار می باشند.اغلب نمونه های پرپر مناسب کشت در باغچه ها بوده و جهت گلکاری و تزئینات و گل آرایی مدرن مورد استفاده قرار می گیرند.

2)رزهای قدیمی

این نوع رز از آمیزش بین رزهای طبیعی و وحشی حاصل می شود.دوام و ماندگاری آنها پایین بوده و بطور کلی این گل ها گروه بزرگی را تشکی می دهند که به 13 زیر گروه تقسیم میشوند.

3)رزهای هیبریدی تی

رزهای این گروه در ادامه آمیزش های رزهای قدیمی تولید شده اند.زمان گلدهی آنها طولانی بوده و از خرداد تا مهرماه به طول می انجامد.در تزئین و گل آرایی نقش مهمی دارند.این گروه گلهای جذاب و زیبایی را برای باغچه های منازل و بوستان ها تشکیل می دهند.

4)رزهای فلوری بوندا

این گروه از آمیزش بین گل های کوتاه پلی یانتا و هیبریدی تی رز حاصل می شوند.این نوع از انشعابات بیشتری نسبت به هیبریدهای رز ایجاد می نماید.گلدهی آنها در دو نوبت خراد و تیر ماه و همچنین شهریور و مهرماه صورت می گیرد.

5)رزهای بوته ای جدید

این نوع از طریق آمیزش بین رزهای قدیمی و گونه های طبیعی حاصل می شود.رز هاس بوته ای جدید عادت رشد بوته ای داشته و از مقاومت بالایی برخوردار هستند.ارتفاع آنها به 2 متر می رسد.از آنها در حاشیه باغچه ها،بوستان ها،فضاای سبز و همچنین پرچین ها استفاده می شود.برگ های این گونه سبز متوسط مرکب شانه ای با 7-5 برگچه تخم مرغی و مضرس می باشد.گل های آنها ساده سا پرپر و بصورت تخت و بشقاب مانند باز می شوند.زمان باز شدن گل ها در ما های خرداد تا شهریور بصورت انفرادی اتفاق می افتد.

6)رز های بالا رونده و پخش

این گروه از عادت رشد متنوعی برخوردار بوده،به طوریکه برخی از آنها از اجداد رزهای بالا رونده حقیقی بوده و برخی دیگر از جهش های رز بوته ای بوجود می آیند.ساقه های این نوع رز دارای خارهای غلاب مانند و برگ های سبز متوسط شفاف و غیر شفاف می باشد.گل های این گروه بصورت مجموعه های بزرگی از چندین گل تشکیل شده و در ماههای خرداد و تیرماه ایجاد شده و از عمر کوتاهی برخوردار است .دسته ای از این نوع رز از سختی و مقاومت کمتری برخوردار بوده و در مکانهای نسبتا حفاظت شده نظیر کنار فنس ها درون پاسیو و کنار نرده های باغ و بوستان قابل نگهداری است.گل های این نوع در ماه های خرداد و تیر باز می شود.

7)رزهای مینیاتوری

این گروه از رزها جزو گیاهان کوتاه غیر بوته ای و غیر درختچه ای میباشد برگ های آن سبز متوسط و دارای 7-5 برگچه تخم مرغی و مضرس است گل های آن کم پر یا پرپر بوده و در زمان بلوغ کاملا باز و تخت می شوند.رزهای مینیاتوری از طریق قلمه تکثیر می شوند.گلدان های این گل را در زمستان باید بیرون از آپارتمان نگهداری کرد و در بهار به خاک مخلوط با پیت انتقال داد.